موجود
4.2 | 15 تعداد مشاهدهبرای اطمینان از موجود بودن کتاب " قدر " در وب سایت پاب بوک لطفاً پیش از خرید با پشتیبانی سایت هماهنگ فرمایید.
ناشر |
![]() |
---|---|
نویسنده |
![]() |
حسن بلخاری (نام کامل: حسن بلخاری قهی) (زاده سال ۱۳۴۱ در اصفهان، ایران) استاد دانشگاه تهران، نویسنده، پژوهشگر و استاد ایرانی فعال در زمینه فلسفه هنر و زیباییشناسی و حکمت شرق است. هماکنون او رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی ایران است همچنین او استاد تمام و مدیر گروه مطالعات عالی هنر در پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران و نیز عضو هیئت علمی دانشگاه تهران میباشد. او در آذر ماه 1398 به عنوان پژوهشگر برجسته دانشگاه تهران و در آذرماه 1394 به عنوان پژوهشگر برتر کشوری در رشته هنر و معماری و نیز در آذر ماه ۱۳۹۵ به عنوان پژوهشگر نمونه دانشگاه تهران برگزیده شد. ریاست گروه هنرهای سنتی فرهنگستان هنر عضویت در گروه هنرهای تجسمی فرهنگستان هنر, وعضویت در هیئت امنا و شورای عالی سیاستگذاری دانشگاه هنرهای اسلامی-ایرانی استاد فرشچیان, و نیز ریاست کار گروه هنر و معماری کمیته علم و فن آوری آستان قدس رضوی از دیگر مسئولیتهای دکتر بلخاری است. وی همچنین در بهمن ماه 1398 با حکم وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به عضویت شورای بازبینی فیلمهای سینمایی کشور درآمد. او تا به حال نزدیک به 30 کتاب و 150 مقاله در حوزه هنر و زیبایی شناسی تألیف نموده است.
حسن بلخاری، نویسنده این کتاب در مقدمه نگاشته است که «تاریخ هنر و معماری در تمدن اسلامی، نمایانگر جلوه هایی عظیم، باشکوه، کم نظیر و بل بی نظیر است. شکوه این آثار نه صرفا برخاسته از ذوق و احساس زیبایی شناسانه هنرمندان و معماران مسلمان، که در نوعی الهیات نظری و در بعدی شهودی، نهفته است. لیک در حالی که تمدن های دیگر، اصول و مبانی مشخصی در تبیین بنیان های نظری هنر و معماری خویش تدوین نموده اند، تمدن اسلامی این اصول و مبانی را هرگز به صورت شفاف و روشن، تئوریزه نکرده و مکتبی تحت عنوان فلسفه هنر اسلامی بنیاد نگذاشت.» مباحث عمیق و دقیق حکمای مسلمان نیز پیرامون بنیادهایی مثل خیال، تخیل، صور مثالی، عالم مثال، نور، رنگ و ... که خود بنیاد اصلی ظهور یک مکتب حکمی نیرومند در تحلیل و تأویل آثار هنری و معماری تمدن اسلامی بود، در ساحت فلسفه و کلام، کارکردی فلسفی و کاملا تئولوژیک یافتند و این معنا تمدن اسلامی را با موقعیت غریبی در عرصه هنر مواجهه کرد؛ موقعیتی که منتقدان و متفکرانی را برانگیخت تا مواضعی سخت در تردید و انکار اسلامیت هنر اسلامی برگزینند.