موجود
4.2 | 26 تعداد مشاهده
برای اطمینان از موجود بودن کتاب " شاهنامه (خالقی) چهار جلدی " در وب سایت پاب بوک لطفاً پیش از خرید با پشتیبانی سایت هماهنگ فرمایید.
موضوع:
ادبیات
| ناشر |
سخن
|
|---|---|
| نویسنده |
ابوالقاسم فردوسی
|
| مترجم | جلال خالقی مطلق |
چو بگذشت سال ازبرم شست و پنج فزون کردم اندیشهٔ درد و رنج/ به تاریخ شاهان نیاز آمدم به پیش اختر دیرساز آمدم/ بزرگان و با دانش آزادگان نبشتند یکسر همه رایگان/ نشسته نظاره من از دورشان تو گفتی بدم پیش مزدورشان/ جز احسنت از ایشان نبد بهره ام بکفت اندر احسنتشان زهره ام/ سربدره های کهن بسته شد وزان بند روشن دلم خسته شد/ ازین نامور نامداران شهر علی دیلمی بود کوراست بهر/ که همواره کارش بخوبی روان به نزد بزرگان روشن روان/ حسین قتیب است از آزادگان که ازمن نخواهد سخن رایگان/ ازویم خور و پوشش و سیم و زر وزو یافتم جنبش و پای و پر/ نیم آگه از اصل و فرع خراج همی غلتم اندر میان دواج/ جهاندار اگر نیستی تنگ دست مرا بر سرگاه بودی نشست/ چو سال اندر آمد به هفتاد ویک همی زیر بیت اندر آرم فلک/ همی گاه محمود آباد باد سرش سبز باد و دلش شاد باد/ چنانش ستایم که اندر جهان سخن باشد از آشکار ونهان / مرا از بزرگان ستایش بود ستایش ورا در فزایش بود/ که جاوید باد آن خردمند مرد همیشه به کام دلش کارکرد/ همش رای و هم دانش وهم نسب چراغ عجم آفتاب عرب/ سرآمد کنون قصهٔ یزدگرد به ماه سفندار مد روز ارد/ ز هجرت شده پنج هشتادبار به نام جهانداور کردگار/ چواین نامور نامه آمد ببن ز من روی کشور شود پرسخن/ از آن پس نمیرم که من زنده ام که تخم سخن من پراگنده ام / هر آنکس که دارد هش و رای و دین پس از مرگ بر من کند آفرین
آشنایی با
ابوالقاسم فردوسی
ابوالقاسم فردوسی طوسی (زادهٔ ۳۲۹ هجری قمری – درگذشتهٔ ۴۱۶ هجری قمری، در طوس خراسان)، شاعر حماسه‌سرای ایرانی و سرایندهٔ شاهنامه، حماسهٔ ملی ایران، است. برخی فردوسی را بزرگ‌ترین سرایندهٔ پارسی‌گو دانسته‌اند که از شهرت جهانی برخوردار است. فردوسی را حکیم سخن و حکیم طوس گویند. پژوهشگران سرودن شاهنامه را برپایهٔ شاهنامهٔ ابومنصوری از زمان سی سالگی فردوسی می‌دانند. تنها سروده‌ای که روشن شده از اوست، خود شاهنامه است. شاهنامه پرآوازه‌ترین سرودهٔ فردوسی و یکی از بزرگ‌ترین نوشته‌های ادبیات کهن پارسی است. فردوسی شاهنامه را در ۳۸۴ ه.ق، سه سال پیش از برتخت‌نشستن محمود، به‌پایان برد و در ۲۵ اسفند ۴۰۰ ه.ق برابر با ۸ مارس ۱۰۱۰ م، در هفتاد و یک سالگی، تحریر دوم را به انجام رساند. سروده‌های دیگری نیز به فردوسی منتسب شده‌اند، که بیشترشان بی‌پایه هستند. نامورترین آنها به صورت مثنوی به نام یوسف و زلیخا است. سرودهٔ دیگری که از فردوسی دانسته شده، هجونامه‌ای در نکوهش سلطان محمود غزنوی است. برابر کتابشناسی فردوسی و شاهنامه، گردآوری ایرج افشار، با به‌شمارآوردن سروده‌های منسوب به فردوسی مانند یوسف و زلیخا تا سال ۱۳۸۵، تعداد ۵۹۴۲ اثر گوناگون در این سال‌ها نوشته شده‌است. فردوسی دهقان و دهقان‌زاده بود. او آغاز زندگی را در روزگار سامانیان و هم‌زمان با جنبش استقلال‌خواهی و هویت‌طلبی در میان ایرانیان سپری کرد. شاهان سامانی با پشتیبانی از زبان فارسی، عصری درخشان را برای پرورش زبان و اندیشهٔ ایرانی آماده ساختند و فردوسی در هنر سخنوری آشکارا وامدار گذشتگان خویش و همهٔ آنانی است که در سده‌های سوم و چهارم هجری، زبان فارسی را به اوج رساندند و او با بهره‌گیری از آن سرمایه، توانست مطالب خود را چنین درخشان بپردازد. در نگاهی کلی دربارهٔ دانش و آموخته‌های فردوسی می‌توان گفت او زبان عربی می‌دانست، اما در نثر و نظم عرب چیرگی نداشت. او پهلوی‌خوانی را به‌طور روان و پیشرفته نمی‌دانست، اما به‌گونهٔ مقدماتی مفهوم آن را دریافت می‌کرد. به‌هرروی، در شاهنامه هیچ نشانه‌ای دربارهٔ پهلوی‌دانی او نیست.
"شاهنامه" که یکی از معروف‌ترین آثار حماسی سروده شده به زبان پارسی در سطح جهان است، شاهکاری است که توسط حکیم "ابوالقاسم فردوسی" خلق شد و تا کنون بارها مورد تصحیح و ویرایش قرار گرفته است. اما مجلد پیش رو، تصحیحی از "شاهنامه" است که به دست ادیب و شاهنامه‌پژوه سرشناس ایرانی، دکتر"جلال خالقی مطلق" تدوین شده است. این نسخه علاوه بر این که یکی از معتبرترین نسخ "شاهنامه فردوسی" به حساب می‌آید، برجسته‌ترین دستاورد دکتر "جلال خالقی مطلق" نیز می‌باشد که نتیجه‌ی بیش از سی سال کار مداوم در جمع آوری و بررسی قدیمی‌ترین نسخ خطی "شاهنامه" و به چالش کشیدن آنها با استفاده از روش‌های تصحیح متن جدید است. انتشار کامل این تصحیح توسط دکتر "جلال خالقی مطلق" و تحت مدیریت "احسان یارشاطر" حدود دو دهه به طول انجامید و از اواسط دهه‌ی شصت تا اواسط دهه‌ی هشتاد به تدریج منتشر شد.
Turkish
Russian
