موجود
4.2 | 10 تعداد مشاهدهبرای اطمینان از موجود بودن کتاب " نبوت " در وب سایت پاب بوک لطفاً پیش از خرید با پشتیبانی سایت هماهنگ فرمایید.
ناشر |
![]() |
---|---|
نویسنده |
![]() |
فلاسفه در مسئله انبیاء و نبوت، اول وارد این بحث شدند که نبوت ممکن است. در مرحله بعد گفته اند که بشریت به نبوت نیازمند است؛ یعنی نبوت برای زندگی بشر یک خیر و یک سعادت و یک کمال است. به کمک این دو اصل، یکی امکان اصل نبوت به معنی اینکه بشری اتصال داشته باشد با جهان دیگر و از آنجا الهاماتی و القائاتی به او بشود، و دیگر اینکه با نبودن آنها در زندگی بشر خلئی وجود پیدا می کند که منجر به اختلال کلی زندگی بشر می شود، گفته اند پس در نظام جهان ضرورت که نبوتی وجود داشته باشد.
مرتضی مطهری (زادهٔ ۱۳ بهمن ۱۲۹۸ در فریمان – ترور شدهٔ ۱۱ اردیبهشت ۱۳۵۸ در تهران) روحانی شیعه، استاد فلسفهٔ اسلامی و کلام اسلامی و تفسیر قرآن، عضو هیئت موتلفه اسلامی و از نظریهپردازان نظام جمهوری اسلامی ایران بود. وی قبل از انقلاب سال ۱۳۵۷ استاد دانشکده الهیات دانشگاه تهران بود. بعد از انقلاب به ریاست شورای انقلاب منصوب شد. سید روحالله خمینی علاقهٔ زیادی به وی داشت، تا آنجا که بعد از مرگش گفت: «فرزند عزیزی را که پارهٔ تنم و حاصل عمرم بود، از دست دادم» در ادبیات جمهوری اسلامی ایران از وی با عنوان «معلم شهید» یاد میشود. مرتضی مطهری در شامگاه روز سهشنبه ۱۱ اردیبهشت ۱۳۵۸ پس از پایان جلسهای در منزل یدالله سحابی به همراه گروهی از رجال سیاسی انقلابی، در تاریکی شب و هنگام خروج از محل جلسه در کوچه پارک امین الدوله، هدف گلولهٔ یکی از افراد گروه فرقان قرار گرفت و پس از انتقال به بیمارستان طرفه به فیض شهادت نایل آمد.
کتاب نبوت، مجموعهای مشتمل بر چهارده جلسه سخنرانی بحث و انتقاد انجمن اسلامی پزشکان و استاد شهید مطهری درباره مبحث نبوت است.
سبک بحث یک سبک کاملا ابتکاری است و در یک قالب خاص مثلا قالب متکلمین یا فلاسفه جای نمیگیرد، بلکه استاد شهید مطهری با توجه به احاطه خود بر نظرات متکلمین و فلاسفه در این باب و با توجه به نظریات موجود در برخی علوم انسانی جدید مانند روانشناسی و با عنایت به شبهاتی که در این باب هست، در کتاب نبوت یک طریق مخصوص را طی کردهاند و البته سوالاتی که در پایان جلسات مطرح شده است در تعیین خط سیر بحث موثر بوده است.
استاد شهید مطالب خود را در چهار بخش «راههای اثبات نبوت»، «وحی»، «معجزه» و «اعجاز قرآن» دستهبندی کردهاند و درباره ماهیت «وحی» و ماهیت «معجزه» که معمولا در کتابهای کلامی کمتر بحث میشود، به تفصیل سخن راندهاند.