کتاب عمر کوتاه،هنر ماندگار Hippocratic writings

از زندگی بقراط (حدود 460 تا حدود 370 ق.م) مطلب چندانی نمی‌دانیم. افلاطون از او به‌عنوان پزشکی نام می‌برد که طالبان علم و حرفۀ پزشکی نزد او می‌رفتند تا با پرداخت مزد، اصول حرفۀ پزشکی را از او فراگیرند. بقراط در جزیرۀ کوس، واقع در شرق دریای اژه، نزدیک ترکیۀ کنونی، در خاندانی به دنیا آمد که جداندرجد پزشک بودند و نسب خود را به آسکلپیوس می‌رساندند. پدر بقراط و پدربزرگش پزشک بودند و او پزشکی را از آنان یاد گرفت. همچنین نزد دموکریت و گرگیاس به فراگیری مطالب دیگر، غیر از طب، پرداخت. دو پسر و دامادش نیز در مکتب او تعلیم یافتند و پزشک شدند.

اغلب بقراط را نخستین کسی می‌دانند که باور داشت بیماری‌ها دارای علل طبیعی هستند و از جادو یا نفرین خدایان سرچشمه نمی‌گیرند. او راه طب را از مذهب و فلسفه تا حد ممکن جدا کرد و عوامل محیطی و سبک زندگی و نوع تغذیه را ریشۀ بیماری‌ها دانست. طب بقراطی بر مبنای «قدرت شفابخش طبیعت» کار می‌کرد. طبق این فرضیه، بدن انسان دارای تعادلی است که برخی علل و عوامل این تعادل را بر هم می‌زنند، اما بدن انسان توانایی دارد تعادل ازدست‌رفتۀ خود را بازیابد و به درمان برسد. کار پزشک این بود که روند طبیعی درمان را تسهیل کند و به بیمار کمک کند زودتر به تعادل مطلوب دست یابد. در این کتاب ترجمۀ 13 رساله از بقراط آمده که مواجهۀ مستقیم علاقه‌مندان با نوشته‌های او را میسر می‌سازد.